سید صائب میر، نویسنده و کارگردان نمایش “چهلمین مرد یا بیست و هشتمین زن؟!” که این نمایش را در نهمین شب جشنواره تئاتر هامون به صحنه برد، در گفت‌وگو با ستاد خبری جشنواره گفت: همه چیز در این جشنواره خوب بود و برای ما فقط خاطره خوب باقی ماند.
* شما نویسنده کار هم بودید، چطور به این متن رسیدید؟
هر نویسنده‌ای ایده‌آلی در ذهن دارد که تلاش می‌کند به آن برسد. این طرح برآمده از زیست من در جامعه بود و می‌خواستم جهانی که در ذهنم می‌گذرد، برای تماشاگر بسازم.
* کار ضربه‌های متوالی و محکمی به مخاطب وارد می‌کرد، چرا به این ضرب آهنگ روی آوردید؟
بله ضربه‌های متوالی هم در بازی، هم در موسیقی، هم در دیالوگ‌ها و هم در شکل داستان به مخاطب وارد می‌شد. وظیفه هر هنرمندی است که این ضربه‌ها را وارد کند و باعث بیدار شدن ذهن مخاطب شود.
* چطور به فرم اجرایی این کار رسیدید؟
من متن را که نوشتم به کارگردانی آن فکر نمی‌کردم. اما وقتی در این متن به نسلی که داشت منقرض می‌شد، به این فرم اجرایی رسیدم.
به نظر من ما نمی‌توانیم به طبیعت غلبه کنیم. انسان نمی‌تواند طبیعت را نابود کند اما طبیعت می‌تواند انسان را نابود کند. اعمالی که انسان بر روی زمین انجام می‌دهد و باعث نابودی زمین می‌شود، در نهایت باعث نابودی خود انسان می‌شود.
* آنجایی که کاراکتر سعید می‌میرد، می توانست پایانِ نمایش باشد، زمانی که کار ادامه پیدا کرد، این تصور وجود داشت که می‌خواهید نا امیدی مطلق را از تماشاگر بگیرید و امیدی بدهید. اما این اتفاق نیفتاد و کاراکتر امید هم، تاحد زیادی امیدها را ناامید کرد. چرا نخواستید مخاطب را با ضربه مرگ سعید رها کنید؟
بله می‌شد مرگ سعید پایان کار باشد اما به نظر من تماشاگر در پایان کار، به نا امیدی مطلق نرسید. امید منتظر خبری بود که یا از بچه برسد و یا از خواستگاری غریبه و این انتظار می‌توانست در نهایت امیدی برای مخاطب ایجاد کند. اگر کار با مرگ سعید تمام می‌شد، همین امید هم وجود نداشت و نسل روستا منقرض می‌شد. در کار من، آنچه کشته نمی‌شود امید است.
* کار نقاط قوت بسیار داشت. شما چه بخشی از کار خودتان را شاخص تر می‌دانید؟
تلاش کردم تمام بخش‌های کار یعنی متن، کارگردانی، موسیقی، بازیگری و طراحی همه در یک سطح و کیفیت باشد. اما به نظر من حرف اصلی که کار می‌زند، بیشتر از هر چیز می‌تواند بر مخاطب تأثیرگذار باشد.
* چه شد که به جشنواره هامون پیوستید؟
هدف هامون و اینکه می خواهد جدا از هر گونه سیاست جشنواره ای برگزار کند، برای من بسیار ارزشمند بود. ما تقریبا یک سال است که این کار را تولید کردیم و در جشنوار های داخلی و بین المللی پذیرفته شدیم. با رویکردی که هامون داشت خیلی دوست داشتیم در این جشنواره باشیم.
* در جشنواره‌های دیگر هم این کار را اجرا کردید؟
بله جشنواره مونولوگ استاد اکبر رادی که جایزه بهترین بازیگر مرد و بهترین موسیقی را گرفتیم. چهار جشنواره بین المللی کارمان پذیرفته شد و جایزه از نگاه منتقدین ماسک طلایی اروپا در جشنواره آرت اوکراین را به عنوان بهترین کار دریافت کردیم.
* جشنواره هامون را چطور دیدید؟
جشنواره هامون از آنچه فکر می‌کردیم خیلی بهتر بود. همه چیز به بهترین شکل اتفاق افتاد و فقط خاطره خوب برای ما باقی ماند.
پاسخ بدهید